Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ένωση, Πρόοδος και Δημοκρατία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ένωση, Πρόοδος και Δημοκρατία
Unión Progreso y Democracia
Ίδρυση26 Σεπτεμβρίου 2007
Διάλυση2020
ΈδραC/ Cedaceros, 11, 2º H, 28014, Μαδρίτη
ΙδεολογίαΠροοδευτισμός[1][2]
Ριζοσπαστικό κέντρο[3][4]
Ενιαίο κράτος[5][6][7][8]
Ευρωφεντεραλισμός[9][10]
Σοσιαλφιλελευθερισμός[11][5]
Κοσμικισμός[12][13]
Πολιτικό φάσμαΚέντρο[5][14][15][16][17][18]
Ιστότοπος
http://www.upyd.es/
Πολιτικό σύστημα Ισπανίας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Η Ένωση, Πρόοδος και Δημοκρατία (ισπ. Unión Progreso y Democracia) ήταν ισπανικό πολιτικό κόμμα το οποίο ιδρύθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2007. Υπήρξε κόμμα με μια σχετική παρουσία στο ισπανικό κοινοβούλιο μεταξύ 2008 και 2013.[19]

Ιδεολογικά ήταν ένα κοινωνικά φιλελεύθερο κόμμα[11] το οποίο αντιτίθεται στον περιφερειακό εθνικισμό και, ιδιαίτερα, στα αυτονομιστικά κινήματα της Χώρας των Βάσκων και της Καταλονίας.[20] Επίσης, προτείνει την αντικατάσταση του εκλογικού νόμου με έναν αναλογικότερο,[21] καθώς και ένα περισσότερο ομόσπονδο σύστημα για την Ευρώπη.[22]

Το κόμμα συμμετείχε για πρώτη φορά σε εκλογές το 2008, όπου συγκέντρωσε 303.246 ψήφους, αριθμός που αντιστοιχεί στο 1,2% των ψήφων, ενώ κέρδισε και μία έδρα στο Ισπανικό Κοινοβούλιο την οποία εκπροσωπούσε η Ρόσα Ντίεθ.[23]

Ο πυρήνας του κόμματος βρισκόταν στη Βασκική Αυτόνομη Κοινότητα, όπου και βασίστηκε σε πολιτικές οργανώσεις εναντίον της ΕΤΑ, ωστόσο απευθύνεται σε ζητήματα που αφορούν όλη την Ισπανία. Ανάμεσα στους υποστηρικτές του κόμματος ήταν οι φιλόσοφοι Φερνάντο Σαβατέρ και Κάρλος Μαρτίνεθ Γκοριαράν, η πρώην ευρωβουλευτής του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ρόσα Ντίεθ και ο συγγραφέας Άλβαρο Πόμπο. Στις εθνικές εκλογές του 2011, το κόμμα συγκέντρωσε 1.143.225 ψήφους που αντιστοιχεί στο 4,70% των ψήφων κερδίζοντας 5 έδρες, ενώ έγινε το τέταρτο μεγαλύτερο κόμμα της χώρας από άποψη εκλογικών ποσοστών.[24]

Στο δεύτερο συνέδριο του κόμματος που διεξήχθη το Νοέμβριο του 2013 αναφέρθηκε ότι το κόμμα έχει 6.165 εγγεγραμμένα μέλη, σημειώνοντας πτώση από τα 6.634 μέλη που είχε το 2011.[25] Αντίστοιχα, στις εθνικές εκλογές του 2015 το κόμμα έλαβε μόλις το 0,62 %, με την πρόεδρό του να ανακοινώνει τον «θάνατο» του κόμματος και την απόσυρσή της από την πολιτική.[19]

  1. Buck, Tobias (25 February 2014), Spain's Popular party challenged by newcomers, http://www.ft.com/cms/s/0/01904392-9d7a-11e3-a599-00144feab7de.html, ανακτήθηκε στις 28 May 2014 
  2. Could a pair of minority groups spell the end of Spain's two-party system? Αρχειοθετήθηκε 2015-02-18 στο Wayback Machine. - El País
  3. (Ισπανικά) «La abigarrada diversidad de nuestro ALDE nos revela no sólo la convivencia de nacionalistas de distinto signo, sino también de formaciones de ascendencia radical, como UPyD» - Simón Alegre (political scientist)
  4. (Ισπανικά) "Somos un partido radical y profundamente institucional, hay que transformar la política a fondo y de fondo desde las instituciones" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine. - UPyD
  5. 5,0 5,1 5,2 UPyD. Ideology: centralism, social liberalism. Political Position: Centre Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine. - European Social Survey
  6. Fernández-Albertos, José (May 19, 2014). «EU election: idea of Europe remains powerful in Spain». The Conversation. http://theconversation.com/eu-election-idea-of-europe-remains-powerful-in-spain-26552. Ανακτήθηκε στις February 20, 2015. «and the liberal-reformist and centralist Union Progress and Democracy (UPyD)». 
  7. UPyD no se rinde a pesar de no lograr el escaño - El Mundo
  8. «and a centralist and centrist party had emerged: UPyD» Αρχειοθετήθηκε 2017-08-11 στο Wayback Machine. - Spanish Journal of Sociological Research
  9. The party is the most pro-European in Spain, and supports a federal Europe, which it sees as an important guarantor of individual rights Αρχειοθετήθηκε 2014-10-06 στο Wayback Machine. - Demsoc Europe
  10. «UPyD apuesta por "una unión política federal para Europa"». elcomercio.es. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2014. 
  11. 11,0 11,1 «Parties and Elections in Europe, "Spain", The database about parliamentary elections and political parties in Europe, by Wolfram Nordsieck». Parties & Elections. 19 Μαρτίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2013. CS1 maint: Unfit url (link)
  12. Dorange 2013, σελ. 100: «Partido españolista republicano, nacional y laico»
  13. «Savater: "La educación es la única vía posible para salir de la crisis actual"». Laicismo.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2012. 
  14. Azagra Ros & Romero González 2012, σελ. 120: «más el radical-centrismo de UPyD»
  15. Mallet, Victor (16 April 2011). «Centrist politician woos disenchanted Spaniards». Financial Times. http://www.ft.com/cms/s/0/a45009e2-47e7-11df-b998-00144feab49a.html. Ανακτήθηκε στις 9 June 2011. 
  16. «How much is enough?». The Economist. 6 November 2008. http://www.economist.com/node/12501023. Ανακτήθηκε στις 9 June 2011. ««Mr Savater and Rosa Díez, a former Basque Socialist leader, have set up a new party of the radical centre called Union, Progress and Democracy (UPyD), in an effort to combine social liberalism with a defence of the idea of Spain»» 
  17. Cantalou, Julie (17 June 2013), The Spanish slump – political crisis and the need for institutional reform, Friedrich Naumann Foundation for Freedom, http://www.freiheit.org/Aktuelle-Berichte/1804c25680i2p/index.html, ανακτήθηκε στις 28 May 2014 
  18. Diez Challenging Spanish Politics, Voice of America, 27 May 2013, http://www.voanews.com/content/the-maverick-challenging-spanish-politics/1668945.html, ανακτήθηκε στις 28 May 2014 
  19. 19,0 19,1 «Fulgor y muerte de UPyD antes de cumplir los nueve años» (στα es). El Español. https://www.elespanol.com/espana/20160208/100740211_0.html. Ανακτήθηκε στις 2018-06-18. 
  20. Henderson, Karen; Sitter, Nick (2008), Political Developments in the EU Member States, Wiley, σελ. 196 
  21. «browser – TPL_WARP_OUTDATEDBROWSER_PAGE_TITLE». sevillaactualidad.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014. 
  22. «12 propuestas de UPyD | Europa federal». cadavotovale.es. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2014. 
  23. 2008 Cortes Generales Election Results Αρχειοθετήθηκε 2008-04-10 στο Wayback Machine.. Ministerio del Interior. 10 March 2008. Last Retrieved 10 April 2008. (Spanish)
  24. Gobierno de España (20 November 2011). «Resultados de UPyD en las Elecciones Generales de 2011». http://www.infoelectoral.mir.es/min/busquedaAvanzadaAction.html;jsessionid=DACC162B4A7001F566D89CF448DBF1BE.app1?vuelta=1&codTipoEleccion=2&codPeriodo=201111&codEstado=99&codComunidad=0&codProvincia=0&codMunicipio=0&codDistrito=0&codSeccion=0&codMesa=0. Ανακτήθηκε στις 21 November 2011. 
  25. «UPyD alcanzó su cuota máxima de afiliación en 2011 con más de 6.600 miembros (spanish)». Europa Press. 1 November 2013. http://www.europapress.es/nacional/noticia-upyd-alcanzo-cuota-maxima-afiliacion-2011-mas-6600-miembros-20131101173322.html. Ανακτήθηκε στις 6 April 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]